Dokładnie 5 kwietnia 1930 roku w Kępnie urodził się Zbigniew Orywał.
Tę rocznicę przypominają pracownicy Muzeum Regionalnego w Wągrowcu.
Zbigniew Orywał urodził się w Kępnie. Dwa lata później jego rodzina przeniosła się do Wągrowca. Pierwsze znaczące sukcesy sportowe osiągał jako uczeń naszego Liceum Ogólnokształcącego. W lekkiej atletyce debiutował w mistrzostwach szkoły w 1947 roku.
W kolejnych latach zdobywał laury w wielu dyscyplinach: biegach na różnych dystansach, rzucie oszczepem, dyskiem, czy skoku w dal. Przełomem w karierze był dla niego 1956 rok, kiedy to po raz pierwszy wywalczył tytuł mistrza Polski w biegu na 800 metrów, a rok później w biegu na 1500 m. Te znaczące sukcesy otworzyły mu drogę do kadry polskich lekkoatletów i wunderteamu.
W 1958 r. jako jeden z dwóch Polaków uczestniczył w międzynarodowych mistrzostwach lekkoatletycznych Stanów Zjednoczonych. Ku zaskoczeniu, w biegu na 1000 jardów zdobył złoty medal. Nie był to jednak przypadek, bo w kolejnym roku Orywał powtórzył ten sukces. Do dziś takiego wyczynu nie dokonał żaden inny europejski zawodnik!
W 1958 r. Zbigniew Orywał pobił trzy rekordy Polski: na 1000 m, 1500 m oraz 1 milę. W 1960 r., podczas XVII Igrzysk Olimpijskich w Rzymie, wągrowczanin startował na dwóch dystansach – 800 m i 1500 m, gdzie zapisał się w olimpijskich statystykach jako uczestnik finałowych rozgrywek.
Od 1961 r. rozpoczął karierę trenera lekkoatletów „Warty” Poznań, a następnie „Olimpii” Poznań. W tym samym czasie rozpoczął współpracę z kadrą narodową jako trener Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Natomiast od 1982 r. do 2000 r. pracował na stanowisku trenera Kadry Narodowej Lekkiej Atletyki Irlandii.
Aktualnie Zbigniew Orywał mieszka w Poznaniu, ale Wągrowiec wciąż pozostaje mu bliski. Odwiedza nasze miasto przy okazji organizowanych tutaj zawodów, a dla naszego muzeum przekazał zbiór dyplomów, medali i innych pamiątek.
Źródło: Muzeum Regionalne w Wągrowcu